Balik dr keje... puasa ganti yang terakhir...
hmmm masak.... cari min min....
"min... min...." biasa kalau dok kat mane pon mesti dok ngekor...
hilang plak min min nih...
tetiba nampak langsir bergerak,
"Hah kat sini upenye...." Bising gak la mulut pok pek pok pek...
Tetiba....
Ternampak sesuatu....
Alamak!!!!
Min min beranak... atas langsir...
Berlari mencari kotak, angkat min min letak lam kotak...
Nampak kaki.... "Chaiyok min min Chaiyok"
10 minit tak keluar lagi kepala. Jenuh tengok min min meneran...
Cam mana ye nak tolong....
Ternampak plastik, apa lagi....
Sarung kat tangan, HAH jadi bidan min min....
Alhamdulillah... keluar... putih....
Tapi!!! tak begerak...
Sebak dah nih....
Tetiba... nampak dia tarik nafas panjang...
Macam baru lepas sesak nafas yang lama...
Tak sempat nak happy keluar lagi seekor....
Warna pe nih.... heheh comot campur2 kaler...
Tak sempat keluar kepala kaki dah meronta...
Macam min min jugak nakal....
Tapi yang ni tak la selama putih td.
Tak sampai seminit selamat dilahirkan....
So tak semena2 jadi nenet kepada kucing hehehe...
Putih namanya gebu...
Comot namanya Tomei....
Hari2 dakap tdo sama-sama....
Sampai min min pon tdo sama...
Walaupun dorang tu kucing...
Dorang dah jadi sebahagian dari hidup....
Terima Kasih Ya Allah....
Atas nikmat kurnianMu...
Sepatutnya kita manusia, lebih menghargai kasih sayang...
Sebab kita dikurniakan akal fikiran.... Love min min + gebu + tomei....
